Impetigo i echtima

Impetigo je površinska infekcija kože uzrokovana prvenstveno streptokokima iz grupe A, ponekad drugim streptokokima ili sa Staphilococcus auerus. Impetigo se najčešće viđa u male dece, sklon je pojavi tokom toplijih meseci i češći je u suptropskoj ili tropskoj klimi nego u hladnijim područjima.

Impetigo i echtima

Impetigo je površinska infekcija kože uzrokovana prvenstveno streptokokima iz grupe A, ponekad drugim streptokokima ili sa Staphilococcus auerus. Impetigo se najčešće viđa u male dece, sklon je pojavi tokom toplijih meseci i češći je u suptropskoj ili tropskoj klimi nego u hladnijim područjima. Infekcija se najčešće javlja među decom koja žive u lošim higijenskim uslovima. Prospektivna istraživanja pokazuju da kolonizacija nepoštećene kože sa streptokokima grupe A prethodi nastanku kliničke infekcije. Male povrede kao što su ogrebotine ili ubodi insekata mogu zatim omogućiti inokulaciju mikroorganizama u kožu. Zbog toga se impetigo najbolje sprečava primerenom higijenom. Obično zahvata lice, posebno područje oko nosa i usta, zatim noge, premda se lezije mogu pojaviti i na drugim mestima. Pojedinačne lezije počinju kao crvene papule koje brzo prelaze u vezikule i zatim pustule, koje pucaju i spajaju se, stvarajući karakteristične kruste slične medu. Lezije uopšteno nisu bolne, a bolesnici ne izgledaju bolesno. Vrućica nije karakteristična za impetigo i, ako je prisutna, ukazuje na širenje infekcije u dublja tkiva ili na drugu dijagnozu.

Klinička slika:

Klasična slika impetiga obično ne predstavlja dijagnostičku poteškoću. Iz kultura impetiginiziranih lezija često se izoluje S. aureus, isto kao i streptokok grupe A, ali longitudinalne studije pokazuju da se gotovo u svim slučajevima u početku mogu izolovati stafilokoke, a kasnije streptokoke, verovatno kao sekundarna kolonizacijska flora. Penicilin je gotovo uvek efikasan u ovim infekcijama premda je većina sojeva stafilokoka rezistentna, što i dalje podržava primarnu ulogu streptokoka u infekciji. Bulozne impetigo kojeg uzrokuje S. aureus predstavlja izuzetak od ovog opšteg pravila. On se razlikuje od streptokokne infekcije po opsežnijim buloznim lezijama koje pucaju i ostavljaju tanke kruste slične papiru, nasuprot čvrstim, jantarnim krusta streptokoknog impetiga. Među druge kožne lezije koje se mogu zameniti sa impetigo ubrajaju se herpetičnim lezije, bilo oralnolabijalnog herpes simpleksa, bilo varičele ili zostera. Herpetičnim lezije mogu se uopšteno razlikovati po svom izgledu kao diskretnije, grupisane vezikule i po pozitivnom Tzanckovu testu. U teškim bi slučajevima u kulturama tečnosti iz vezikula trebalo izolovati streptokoke grupe A, kad se radi o impetigo, i odgovarajući virus kad se radi o infekcijama izazvanim herpesne virusom.

Lečenje :

Terapija impetiga je ista kao ona za streptokokni faringitis, antibioticima. Reumatska groznica nije posledica streptokoknih infekcija kože, za razliku od faringitisa, premda poststreptokokni glomeronefritis može nastati nakon infekcije kože ili ždrela. Razlog odgovoran za ove razlike nije poznat. Prema jednoj se hipotezi imuni odgovor nužan za razvoj reumatske vrućice pojavljuje samo nakon infekcije faringealne sluznice. Osim toga, sojevi streptokoka grupe A koji uzrokuju faringitis uopšteno su drugačiji M-proteinski tipovi od onih koji izazivaju infekcije kože, ukazujući da sojevi koji uzrokuju faringitis mogu imati reumatološka potencijal, dok kožni sojevi to nemaju.Impetigo je česta površinska zarazna bakterijska infekcija uzrokovana P-hemolitične streptokokom grupe A ili S. aureus.

Primarne lezije su površinske pustule koje rupturiraju i stvaraju karakterističnu žuto-smeđu krastu „boje meda“. Lezije koje izaziva Staphilococcus mogu se pojaviti iu obliku napetih, bistrih bula, pa se ovakav oblik bolesti zove bulozne impetigo. Ove se lezije mogu pojaviti bilo na zdravoj koži ili na djelovima već zahvaćenim nekom drugom kožnom bolešću.

Ecthima je tip impetiga koji se pojavljuje na donjim ekstremitetima u obliku izdubljenih ulceroznih lezija. Osim pojačane higijene, i pri ektima i pri impetigo treba nežno odvojiti gornje kraste što se olakšava oblozima i primenom lokalnih antibiotika u kombinaciji s odgovarajućim oralnim antibiotikom.