Hiperkalciurija se definiše kao pojačana ekskrecija kalcija urinom (>4mg/ kg/24h), što obično vremenom dovodi do kalceve urolitijaze. Poremećaj se nasljeđuje autosomno dominantno.
Posredi je defekt tubularne reapsorpce kalcija ili se radi o prekomernoj apsorpciji kalcija u crevu, s posljedičnom proljevnom hiperkalciurijom. Većina pacenata nema specifične simptome, samo mikrohematuriju, dok drugi imaju simptome od strane urinarnog sistema, kao što su često mokrenje, dizurija, enureza, bolovi u trbuhu.
Hiperkalciurija terapija
Terapija je usmerena ka redukciji formiranja kristala i redukciji ekskrece kalcija unošenjem velike količine tečnosti. Daju se tiazidski diuretici, što vodi povećanoj reapsorpciji kalcija u distalnom tubulu. Dobri rezultati se postižu davanjem kalevog citrata.
