Degenerativni procesi u prednjim dijelovima diskusa torakalne kičme mogu početi već relativno rano. Tome slijedi razvoj kifoze. Još više je poznat razvoj kifoze u poodmaklim godinama. Na rendgenografskom snimku se vide sužavanja prednjeg dijela diskusa sa znakovima nekroze. Krovne ploče susjednih pršlenova dođu u kontakt, pa se kasnije razviju osteofiti i koštana premoštavanja pršlenova, koji su već prije toga zadobili klinasti izgled. Ta pojava je naročito prisutna u gornjem i srednjem predelu grudne kičme.
Spondilotičke promene
Kod tog oblika promena je najtipičnija degeneracija čitavog diskusa. Najprije se te promene pojave u lumbalnom i cervikalnom predelu, gde su opterećenja najveća. Često dolazi i do protruzije diska. Proces uvijek završava sužavanjem prostora i fibrozacijom diskusa. Na prednjoj i lateralnoj strani tijela pršlenova razviju se osteofiti. Oni mogu biti jako obimni i premoštavanjem spojiti susedne pršlenove koji nisu bitno menjali oblik . Te promene, odnosno bolest nazivamo spondylosis deformans. Kada se pojave artrotične promene i na malim zglobovima kičme, tu bolest nazivamo spondylarthrosis. Time se pokretljivost kičme još dodatno smanjuje. Spondilotički proces, naročito u ranoj fazi, može dati niz simptoma karakterističnih za pojedine regije.
Cervikalna spondiloza. Ova spondiloza se obično povezuje sa kliničkom slikom cervikobrahijalnog bola i drugih simptoma koji su često praćeni dijagnozom cervicobrachialni sindrom. Osim bolova prisutni su promenjeni ili ugasli tetivni refleksi, parestezije sa hipestezijama, smanjena snaga mišića do teških pareza. Klinička slika se obično ne slaže sa rendgenskom. Osim promena na kičmi (diskus hernija, suženi nervni otvori, osteofiti) mogu biti uzrok i drugi faktori (vratno rebro, skalenus anomalije, Pancoastov tumor).
Lumbalna spondiloza. Degeneracije diskusa lumbalnog predela su u modernom društvu uzrok brojnih poteškoća, jer su lumbalgije i lumboischialgije među ortopedskim bolestima najčešći uzrok bolovanja zaposlenih. Iz mehaničkih razloga dolazi do iritacije nervnih končića u perifernim dijelovima diskusa. Bol obično prati spazam lumbalnih mišića. Govorimo o lumbagu. Ako degenerirani diskus protrudira i pritišće na živčane korjene, razvije se lumboischialgija. Najčešći uzrok lumboischialgije je diskus hernija. Liječenje kod diskus hernije bez većih neuroloških ispada može biti konzervativno. Osim ležanja i medikamentne terapije prvih dana nastavlja se fizikalnom terapijom sa rastezanjem kičme, grejanjem, masažom i vježbama. U slučaju sfinkterskih smetnji i jačih pareza pod hitno se izvrši kontrastna radikulografija i operiše. I kod neuspešne konzervativne terapije sa persistirajućim simptomima izvrši se radikulografija i prema nalazu i operiše. Kod tih odluka je korisno uzimati u obzir i pacijentovu psihičku kondiciju.
Senilna osteoporoza kičme promena tijela prslenova sa deformacijom
Senilna promena kičme je daljnji degenerativni oblik promene koji počinje u poodmaklim godinama osteoporozom. To su ljudi kod kojih se nije ranije razvila niti izrazitija kifoza, niti spondiloza. Koštane trabekule pršlenova su postale sve rjeđe i struktura kosti mehanički manje otporna. Diskus je očuvao svoju čvrstinu, pa pritiskom utisnuo lamele krovnih ploča. Time postaju tijela pršlenova bikonkavno ulegnuta. Postepeno se može gubiti visina tijela, ponekad i asimetrično, a bikonkavni oblik ostaje .
Terapija degenerativnih promena je opšta i lokalna. Kod opšte pokušavamo korigovati defekte držanja, smanjiti tjelesnu težinu i smanjiti opterećenje promenom radnog mesta.
Od lokalne terapije pokušamo kombinacijom fizikalne i medikamentne terapije smanjiti bol i mišićni spazam. Nastavljamo sa toplinom i vježbama za povećanje pokretljivosti. Ako je korisno, propišemo steznik.