NUKLEARNOMEDICINSKE METODE ISPITIVANJA POREMEĆAJA
APSORPCIJE U CREVIMA, gubitak belančevina
, ispituje se merenjem i.v. unetog obeleženog hrom hlorida (51CrCl) u stolici sakupljanoj tokom 4
dana. Ako je ukupna količina radiofarmaka u stolici ≫2% od ukupno unete doze, rezultat se smatra
patološkim; poremećaji apsorpcije vitamina B12 (Schillingov test) , ispitanik per os unosi dve
kapsule: jedna sadrži B12 obeležen sa 58Co, a druga mešavinu B12 obeleženog sa 57Co i
unutrašnjeg faktora. U sakupljenoj mokraći se meri količina izlu-čenih radiofarmaka. Kod zdravih se
izlučuje najmanje 7% od unete doze a odnos 57Co/58Co je oko 1. Kod bolesnika s nedostatkom
unutrašnjeg činioca ovaj odnos raste (≫2). Indikovan je kod bolesnika s megaloblastnom anemijom,
Chronovom bolesti i oboljenjima tankog creva; izdisajni testovi , služe u dijagnostici poremećaja
apsorpcije masti i žučnih kiselina kod bolesnika s insuficijencijom pankreasa, celijačnom bolesti i
posle hirurških intervencija. Koriste se 14C-triolein i 14C-holilglicin koji se tokom normalnog metaboličkog
puta razgrađuju do 14CO2. Pomoću zatvorenog sistema za disanje sakuplja se izdahnuti
vazduh i meri količina radioaktivnosti. Kod zdravih se u izdahnutom vazduhu nalazi do 16% unete
aktivnosti, poremećaji apsorpcije žučnih kiselina , detektuju se merenjem abdomenske retencije per
os unetog obeleženog analoga žučnih kiselina SEHCAT. Kod bolesnika se, nad trbuhom, pomoću
gama scintilacione kamere meri koli-čina radioaktivnosti. Kod zdravih se registruje ≫15% od unete
doze. Indikovano je kod bolesnika sa dugotrajnim prolivima i/ili oboljenjima završnog dela tankog
creva.
