Pod plućnim edemom podrazumevamo brzo nakuplianje veće količine transudata u alveolama.Plućni edem može biti uzrokovan izmenjenom propustljivošću kapilara (inhalacija otrovnih materija, infekcija), povećanjem plućnog kapilamog pritiska (insuficijencija levog srca, venookluzivna bolest pluća), sniženje onkotskog pritiska (hipoalbuminemija), nedovoljnom drenažom limfe ili nepoznatim uzrocima (neurogeni plućni edem).
PLUĆNI EDEM
Pod plućnim edemom podrazumevamo brzo nakuplianje veće količine transudata u alveolama.
Etiologija:
Plućni edem može biti uzrokovan izmenjenom propustljivošću kapilara (inhalacija otrovnih materija, infekcija), povećanjem plućnog kapilamog pritiska (insuficijencija levog srca, venookluzivna bolest pluća), sniženje onkotskog pritiska (hipoalbuminemija), nedovoljnom drenažom limfe ili nepoznatim uzrocima (neurogeni plućni edem). Suština patogeneze plućnog edema jesta poremećaj u količini i/ili drenaži transudata, koji prolazi alveokapilamu membranu.
Dijagnoza:
Fizički nalaz je sličan fizičkom nalazu bolesnika sa akutnim po- puštanjem srca, samo što su znaci još naglašeniji, pa se tako auskultatorno nad celim plućima čujejmasa rano i kasnoinspirijumsjrih pukota, a u početnoj fazi se može čuti i niskotonsko zviždanje. Dijagnostičke meto- de odgovaraju onima koje se primenjuju u akutnom popuštanju srca.
Terapija:
Bitno je utvrditi etiologiju plućnog edema i, po mogućnosti, ukloniti uzročni faktor. Daleko najčešće je plućni edem uzrokovan popuštanjem levog srca. Terapija ovih bolesnika predstavlja prototip lečenja plućnog edema. Zbog urgentnosti stanja, gotovo svi lekovi se daju intoavenski, po mogućnosti preko centralne vene. Bolesnika treba postaviti u sedcći položaj na ivicu kreveta, tako da mu_noge vise. Ukoliko to nije moguće, bolesnika treba staviti daiegne sa,visoko podignutim uzglavljem. Zatim, bolesniku treba dati da udiše 100% kiseonika u dozi 4-6 l/min, ukoliko nema kontraindikacija; morfijumju dozi 2-6 mg j.v. Diuretici naročito fiirosemid, predstavjaju okosnicu terapiie, tako da se daju u visokim dozama (početno 20-40 mg). U slučaju visokog arterijskog krvnog pritiska, daju se vazodilatatori (nitroglicerin, natrijumnitroprusid), dok se u slučaju niskog krvnog pritiska, daje dopamin a u slučaju plućnog edema sa normalnim-pritiskom, dobutamin. Po stabilizacijj bolesnika, treba preći naspecifične mere usmerene ka uzroku plućnog edema, npr. u akutnom infarktu treba pristupiti direktnon balon-dilataciji ili u infekicji treba ordinirati odgovarajuće antibiotike.