Beta hemolitički streptokok grupe B je jedan od veoma čestih uzročnika neonatalne infekcije. Infekcija novorođenčeta nastaje hemolitičkim beta streptokokom grupe B, prisutnim u vagini, dok se plod rađa kroz porođajni kanal i praćena je značajim procentom smrtnosti.
Beta hemolitički streptokok grupe B je jedan od veoma čestih uzročnika neonatalne infekcije. Infekcija novorođenčeta nastaje hemolitičkim beta streptokokom grupe B, prisutnim u vagini, dok se plod rađa kroz porođajni kanal i praćena je značajim procentom smrtnosti. Primećeno je da se češće javlja kod prvorotki mlađih od 20 godina. Faktori rizika za pojavu ove infekcije su: prevremeni porođaj, niska telesna masa novorođenčeta, febrilnost majke u toku porođaja i prsnuće vodenjaka duže od 18 časova. Novorođenče se najčešće rađa kao zdravo. Znaci infekcije novorođenčeta mogu da se jave rano u prvih pet dana po rođenju i kasno od šestog dana do trećeg meseca po rođenju. Bolest se i u jednom i u drugom sličaju ispoljava: zapaljenjem pluća, bakterijemijom, meningitisom i sepsom. Relativno visok mortalitet kod rano ispoljene infekcije (i do 30 %) povećava se prevremenim rađanjem (do 60 %). Pri kasnom nastanku oboljenje se najčešće javlja u vidu meningitisa. Smrtnost se kreće do 25 %, ali se kod velikog broja dece koja prežive zadržavaju ozbiljne neurološke posledice. U babinjama je relativno česta komplikacija postpartalni endometritis izazvan beta hemolitičkim streptokokom grupe B. Ova komplikacija još je češća posle carskog reza. U oba slučaja postpartalni endometritis praćen je visokom temperaturom, subinvolucijom materice i zamućenim lohijama neprijatnog mirisa. U slučajevima prevremenog porođaja može se javiti i urinarna infekcija u obliku: asimptomatske bakteriurije, cistitisa i pielonefritisa.
Beta hemolitički streptokok grupe B kao uzročnik oboljenja otkriva se mikroskopskim pregledom vaginalnog i rektalnog brisa. Preventivno korišćenje antibiotika radi sprečavanja ushodne infekcije se ne preporučuje, jer se time ne postižu zadovoljavajući rezultati. Dolazi do brze reinfekcije polnim odnosom ili prelaskom beta streptokoka iz čmara u vaginu. Nasuprot tome opravdano je davanje antibiotika u toku porođaja u profilaktičke svrhe. U preventivne svrhe daje se intravenski Ampicillin kod febrilnih porodilja, kod porodilja sa prevremenim porođajem i kod onih koje su bez vodenjaka duže od 18 sati. Ovom terapijom smanjuje se opasnost od rane pojave infekcije novorođenčeta beta hemolitičkim streptokokom grupe B.
Američka akademija pedijatara dala je protokol za hemoprofilaksu: pregled vaginalnih i anorektalnih briseva se vrši kod trudnica između 26. i 28. nedelje gestacije. Ukoliko trudnica nije pre toga pregledana, ovaj test se vrši pri prijemu u bolnicu. Porodiljama sa pozitivnim nalazom ako se radi o prevremenom porođaju, prevremenom prskanju vodenjaka, prsnutom vodenjaku duže od 18 sati, povišenoj temperaturi u porođaju, višeplodnoj trudnoći i o porodiljama čija su prethodna novorođenčad bolovala od bolesti izazvanih beta hemolitičkim streptokokom grupe B, intravenski se daje l-2g Ampicillina na 4—6 sati.
Pored intraamnionske infekcije koju može da izazove kod trudnica i koja u velikoj meri ugrožava plod, odnosno novorođenče, beta hemolitički streptokok grupe B može kod trudnih žena da uzrokuje i dva tipična infektivna oboljenja: šarlah i erizipel. I kod jedne i kod druge bolesti, koje su danas veoma retke i koje se lako prenose sa bolesne na zdravu osobu, beta hemolitički streptokok, izaziva ozbiljne zdravstvene probleme i ugrožava život i trudnice i ploda. Sarlah se ranije javljao u vidu opasnih epidemija. Danas zahvaljujući antibioticima Penicillinu (na koje je beta hemolitički streptokok B osetljiv), ni šarlah ni erizipel ne predstavljaju veliku opasnost za trudnicu i plod i obično se trudnoća usled brzog izlečenja bolesti uspešno nastavlja.