Razvrstavanje urolitijaze prema lokalizaciji ima samo relativan statistički značaj, jer se uglavnom može govoriti o renalnoj produkciji kalkuloze. Svi makromolekularni, submikroskopski, kristalinski aglomerati ili sferoliti koji se formiraju u lumenima odvodnih kanalića, do uobličenih kamenaca naraslih u kaliksima i pijelumu noseni urinarnom strujom, i pod dejstvom permanentnih urodinamskih sila bivaju potiskivani iz visih u niže dijelove mokraćnih puteva. To znači da su skoro svi ureteralni kamenci i veliki broj onih u besici ili uretri primarno renalnog porijekla.
Litogeneza je dinamičan proces, podložan stalnim mijenjanjima veličine, forme i lokalizacije, praćen permanentnim međudejstvom kamenca na urinarni aparat i obratno.
Bubrežni kamenci predstavljaju samo jedan dio nefrolitijaze koji, zbog veličine ili prepreke u mokraćnim putevima, nije potisnut u donje dijelove mokraćovoda ili otplavlen iz organizma mokraćnim mlazom.
Spontane emisije mikrolita se događaju mnogo češće nego što klinički bivaju registrovane. Kamenci manji od 5 mm u prečniku u 64% odraslih bolesnika izbace se prirodnim putem.
Nefrolitijaza je najčešće jednostrana i solitarna, nešto ređe bilateralna i multipla. Koraliformna kalkuloza se javlja u 10-15%, kao posebni oblik renalne kalkuloze. Ona je uzročno-posledično izložena urinarnim infekcijama. Kliničke manifestacije bubrežnih kamenaca zavise od njihove veličine, oblika, lokalizacije i uticaja na protočnost mokraćnih puteva.
Manji, pokretni konkrementi, nošeni peristaltičkim valovima, deluju poput ventila na ureteropijeličnom vratu ili drugim fiziološkim suženjima uretera, izazivajući jake bolove, zastoj mokraće, pijelektaziju ili hidronefrozu. Nefrolitijaza komplikovana infekcijom redovno je praćena pijelonefritičkim procesom koji, kod staze urina, može progredirati u pionefrozu.
