Tumori gornjih mokraćnih puteva potiču od urotelijuma i mogu biti lokalizovani od kaliksa do jukstavezikalnog segmenta uretera. Najčešče su u pitanju tumori prelaznog epitelijuma, proliferativno-viloznog tipa, sa tendencijom implantace iz peluma u ureter ili mokračnu bešiku. Zapažen je porast učestalosti javljanja ovih tumora u regionima endemske nefropate.
Etiologija se dovodi u vezu sa karcinogenim agensima unetim iz spoljne sredine. Najupadljiviji simptom je hematurija, koja se javlja u 90% slučajeva. Klinička evolucija ovih tumora zavisi od stepena čelijske diferencijace i obima oboljenja. Slabo diferencirani tumori peluma i uretera su invazivni i daju rane metastaze. Citodijagnostički nalazi mogu biti od pomoči u procjeni stepena malignosti tumorskih čelija.
Ekskretorna urografija, po potrebi dopunjena retrogradnom ureteropelografijom, pruža dovoljno dijagnostičkih podataka o lokalizaciji, veličini i odnosu tumora prema mokračnim putevima.
Tumori gornjih mokraćnih puteva LEČENJE
Radikalna nefroureterektomija je najbolja metoda u lečenju ovih tumora.
Konzervirajuče operace koje se sastoje u resekciji tumora peluma na uzanoj peteljci, uz očuvanje bubrega, rezervisane su za solitarne bubrege. Ovakav palijativni tretman malih i dobro ograničenih tumora, uz razumljivu opreznost, upražnjavaju u oblastima u kojima vlada endemska nefropatija.
